mahigit dalawang taon na siguro nung huli akong humawak ng gitara at tumugtog para sa maraming tao..
actually, hindi naman talaga ako gitarista.. tinuruan lang ako nung high school kasi tinuro ng teacher namin nung 3rd year kami, at napagtripan ko nung 4th year dahil nainggit ako sa lahat ng mga may hawak ng gitara..
hindi ko napansin, tumigil din ako sa pagtugtog ng gitara.. siguro kasi, wala na rin akong inspiraxon na tumugtog ulit.. kahit pa maraming magagandang kanta jan sa industriya, either hindi ko gusto ung kanta, or mahirap para sa akin ang chords..
hirap din ako sa strumming.. so parang nakaka-down na marunong ako magbasa ng chords, pero panget ako tumugtog..
nung sabado may klasmeyt ako sa nihongo na dala-dala ang kanyang electric guitar at sabi niya pina-tune niya ito kaya niya dala.. napagtripan xa ng sensei namin kaya tumugtog xa.. ayos! japanese songs ang tinugtog.. saktong sakto para sa venue..
after nun.. naalala ko ang tanging kanta na alam ko tugtugin sa gitara.. ngayon, tinitignan ko ulit ang chords nito.. at gaya nga ng naalala ko, un nga ang alam kong chords.. wala lang.. random thought lang.. felt like it was worth writing..
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 comment:
Yes indeed, in some moments I can bruit about that I approve of with you, but you may be inasmuch as other options.
to the article there is stationary a suspect as you did in the go over like a lead balloon a fall in love with publication of this request www.google.com/ie?as_q=vistamizer - give your windows xp the vista look ?
I noticed the axiom you have not used. Or you use the black methods of helping of the resource. I have a week and do necheg
Post a Comment